Ulu Türk tarihi; her savaşçı Türk`ün, kendisinin bir silah olduğunu yazar. Gerilen bir yaydır. Atılan bir oktur. Atının üzerinde yaşındır, çakındır. Dostlarına yaşam, yağılarına ölümdür. Düşkünün gücü, kötünün karşıtıdır. Yalnızca kendisi için yaşamayan; ırkı, budunu, yurdu için özünü yağış eden... Türk`ün gücü, öç için vardır.

Erlik, yiğitlik tanımı çağlara göre değişmez. En eskilerde de aynıydı, bugün de aynı, yarında aynı olacak. Özel bir tinle yaratılan kişiler, genlerinde taşıdıkları kutlu değerlerin gereğince gösterirler kendilerini. Zorla kahraman olunmaz. Yiğitler, kahramanlığı üstlenirler. Korku, er kişinin yüreğinde yaşamaz. Korku, korkakların üstünlüğüdür. Türk`ten korkak çıkmaz. Çünkü Türk kanı korkaklığı reddeder. Kimileri savaşmaya gelir acuna. Yurdunu, budununu, Türklüğü koruma ülküsü ile... Kimileri sıradan yaşamlarını sürdürürler, neler olduğunu bilmeden. Türk ilinin yaşaması, var kalması, yurdun korunması için ölenler vardır. Bedel ödeyip askerlikten yırtanlar ve asker kaçakları vardır. Herkes kanına göre seçer yolunu. Kan önemlidir.