Bu kara şehir nice değirmen kapattı, sayısız zindan eskitti, nice çarşılar yaktı, nice Newroz’un ateşini harladı. Her zaman amacını akıl ve öfkeyle biledi ve siyah taşların içinden yeniden doğdu. Dicle doludizgin akar On Gözlü Köprü’ye, Keçi Burcu tarihle yıkanır, diker gözlerini Hevsel Vadisi’nin sonsuz güzelliğine. Sallar parmağını kara yüze, umut verir kuşların cennetine. Akşam melteminde bir serçe uçar, çocuklar çöpten sigara toplar, sokakta simitçinin sesi karışır çocukların sesine. Çığlıklar yükselir siyah taşların karanlık köşelerinde, irkilir saksı çiçekleri ve uyanır beşikte uyuyan bebekler. Sesler yankılanır Sülüklü Han’ın duvarlarında, çarpar Dört Ayaklı Minare’ye, yayılır Amed’in dört bir tarafına… Sur’un tüm sırlarını, tüm güzelliklerini ve direniş ruhunu bi kitapta bulacaksınız…