Gazino ışıkları altında geçen bir hayat... İç içe geçmiş anılar, yankılanan şarkılar, boğazda düğümlenen kelimeler... “Şükran Gecesi”, zor yaşamların sınırlarında gezinirken bir yandan da insana dair olanı, en çıplak haliyle anlatıyor. Puhu lakaplı bir garsonun gözünden; kayıplar, yalnızlıklar, suskunluklar ve sokaklara sığmayan insanlar geçiyor. Her biri kendi karanlığında parlayan birer yıldız gibi... Ve bir gece, Şükran son kez sahneye çıkıyor. Bu, onun son şarkısı, son gecesi... Bu romanda Erdi Erden, güçlü anlatımıyla, toplumun kenarında kalmış karakterlerin iç dünyasına dürüstçe yaklaşıyor. Karanlıktan korkmayanlara, kendine dönüp bakmaktan çekinmeyenlere, bir gecede değişen hayatlara...