‘Sözcüklerin İzinde’ Tuğçe Yerdelen’in gündelik dokunuşlarla derlediği yalın yazılarından oluşuyor. Tıpkı adı gibi sözcüklerin izinde yazılar bunlar. Yer yer şiirin olanaklarının kullanıldığı, hangi sözcüğün altından hangi metaforun akacağının pek de hesaplanamadığı yalın, lirik yazılar… Ben bu akışkan, umutvari gelecek dilini sevdim; emin olun sizler de seveceksiniz. Öyleyse birlikte, ‘Sözcüklerin İzinde’n hiç ayrılmadan… İyi okumalar.
Tuğrul KESKİN
***
Tuğçe Yerdelen’in denemelerini okuyunca Anadolu bozkırının tam ortasında, sarışın buğday tarlalarının arasında kendi kavlince bir akıp bir kaybolan bozkır çeşmesinin suladığı kır çiçekleri geldi aklıma. Türk Edebiyatının birçok ismine dair bildiklerimiz, bilmediklerimiz ve onların yaşamlarının, edebiyatlarının günümüzdeki şiire, öyküye, romana yansımaları  var bu denemelerde. Tuğçe Yerdelen’in denemeleri dünyanın sadece bizim olmadığını anlatıyor, hayvanların katline ferman çıkarıldığı günlerde. Onlar “can” dostumuz, “rahat bırakın canlarımızı” diye haykırıyor. Yerdelen yüreğimizdeki, beynimizdeki, insan olma çabamızdaki kır çiçeklerini suluyor usul usul...
Özer AKDEMİR