İnsan rutubet kokan hayatında ne kadar mutlu olabilirdi ki?

Doğduğum an da yalnız bırakıldığım şu hayatta, aile olarak gördüğüm insanların aslında oyuncağı olduğumu anlamam biraz geç oldu. Benimle oynamaktan sıkıldıkları anda kendimi resmen bir çöplükte buldum. Yalnızlık ruhuma işlemişti.

Artık kendime yeni bir hayat kurmak için mücadele edecektim.

Hayatımın en kötü olduğu zaman tanıdım onu. Benim Siyah Güneş’im... Çok güzel anlar yaşattın bana. Hayatıma anlam kattığın için teşekkür ederim.