- Seni Başbakana şikayet edeceğim, dedi Muhtar.

- Söz verdiğim için mi şikayet edeceksiniz? Söz vermede ben onun çırağı bile olamam...

Başlarından vurulmuşa döndüler. Köye vardıklarında ne diyeceklerini düşünüyorlardı. Muhtar öfkeliydi. Otele doğru ağır adımlarla ilerlerken:

- Bundan sonra kesin söz vermeyen politikacıya kızmayalım. Hiç olmazsa iyi davranıyorlar,

adam kovmuyorlar, dedi.

Arif Çavuş:

- Şimdi ne yapacağız, neyle geçineceğiz? diye sordu. Köylü aç kalacak.

Kuru Cafer acı acı gülerek:

- Nasıl olsa, sırtımızla adam taşımayı öğrendik. Korkma, kimse aç kalmaz. Birer semer aldık mı iş kolay. Ben eşek olduktan sonra binen bulunur, dedi.