Görüntü belirli bir içeriği aktaran bir anlatım aracı, sinemanın en küçük anlamlı birimidir. Görüntünün tözü, gözümüzle gördüğümüz tüm nesneler, biçimiyse alıcının belli bir açıdan gösterdiği nesneler. Görüntüdeki nesne gerçek dünyadakinin tıpatıp benzeri değil. Kimi kez yönetmen nesnel gerçekliği çok az değiştiriyor, gerçek dünyadaki nesne ile görüntüdeki nesne birbirine çok benziyor. Ama bu görüntünün de bir biçimi var. Çünkü yönetmen görüntüdeki nesneleri belli bir açıdan, belli bir ışık altında gösteriyor. Yani bu görüntü de yönetmenin bakış açısını yansıtıyor. Görüntünün biçimi ile görüntünün fiziksel görünüşü ayrı şeyler. Çünkü fotoğraf büyütüldüğünde ya da küçültüldüğünde fiziksel görünüş değişir, ama biçim aynı kalır... Sinema eleştirisine başka disiplinler sokmak ya da en azından başka disiplinlerle ortak çalışma alanları aramak, özellikle 1960’lardan sonra önem kazandı. Son yıllarda bu konudaki en belli başlı girişim, göstergebilimle sinema arasında kurulmaya çalışılan ortak alandır. Bu kitabın her şeyden önce amacı, derli toplu bir sözlükçe oluşturmak, belli başlı düşünürlerin kurumlarını doyurucu biçimde özetlemek gibi temel ve çok gerekli erdemleri var.