Di wêjeya Fransî de vegotina êşên zarokan jî ji wan mijarên ku zêde li ser tê nivîsîn e. Ev pirtûk ji me re jiyana zarokek ku li ber dêrê hatiye danîn û di heşt saliya xwe de hîn rastiyên bi êş û wan zehmetiyên jiyanê ku dê leqayî wan bibe vedibêje. ji ber ku bi mirov nîşan dide ku alîkarî û dostaniyên fedakar çawa mirov dewlemend dike û zehmetiyan hêsantir dike, pirtûkek xwendina wê kêfxweşîyê dide mirov.

Heke em bên ser mijara pirtûkê; Remiyê heşt salî zarokek xizan lê bextewar e. Lê jiyana wî bi qezayek ku bavê wî derbas dike û vedigere gund serobino dibe. Remî ewil hîn dibe ku ew jinika ku ew dibêje qey diya wî ye ne diya wî ye û ew zilamê ku ew dibêje qey bavê wî ye jî ne bavê wî ye, di dûv re ji hêla zirbavê xwe ve bi kirê li kesekî bi kûçik û meymûnekê di kolanan de rapêşiyê dike, tê dayîn. Remiyê ku yekcar jiyana wî diguhere û xwe di nava zehmetiyên jiyanê de dibîne prensîba “jiyan gelek caran ji şer pêk tê. Tenê kesên biryarder û berxwedêner bi ser dikevin” ji hişê xwe dernaxe û ji bo malbata xwe ya rasteqîn bibîne dikeve nava hewldanan. Berhema nivîskarê Fransî “sêwî” ji sala 1878 an ku derçûye heta îro li gelek zimanan hatiye wergerandin, li sînema û televizyonan jî hatiye sepandin.