…Manolyam,  Bir Demet Yasemen, İşte Benim Zeki Müren” şarkılarını dinlemenizi öneririm. Kahır Mektubu’nu da yazmak isterdim ama yarım saatlik bu şarkı çilingir sofrası hazırlanmadan içilmez, pardon dinlenmez…  
İzmir Enternasyonal Fuarı’nda Zeki Müren Manolya gazinosunda sahne alırken dedem mutlaka onu dinlemeye gidermiş. 
Eski nezaket, eski sofralar, eski insanlar, “Canım Ege’me saygımla geldim.” diyen Zeki Müren yok artık
Ahhhhhh, bir kitap beni nerelere götürdü! Bakalım sizi nerelere, kimlere götürecek? 
Dedemin yürekten söylediği bir Zeki Müren parçası vardı: “Sen Benim Eski Değil Eskimeyen Dostumsun.” Anladınız siz onu… 
***
…Hayatım boyunca iki şeyin peşinden gittim: Bir sevdiğim kadının, bir de şiirin. Haftalarca, aylarca aradığım bir kitabı eski sevgilimin aldığını fark ettim.
Yıllar sonra tesadüfen karşılaştığımızda, kitabın kendisinde olduğunu, çok sevdiğim şiir kitabını sadece benim canımı acıtmak, beni yaralamak için aldığını söyledi.
Ama bilmediği bir şey var:
“Beni bu saatten sonra sadece bir şiir yaralar.”
***
…Öğretmenim bir ara “Kar…” diye başlayan bir cümle kuracaktı. İçimden lütfen kar soğuğu demesin diye geçirdim.
“Kars bile bu kadar soğuk değildi.” dedi.
Ne güzel öğretmenlerimiz vardı.