Hayatı seviyor fakat eli kolu bağlı bir şekilde soluk alıp veriyor,
Gecenin siyahıyla kucaklayıp güzellikleri, yolculuyordum,
Yerine zifiri bir düş tarlası bırakıyordum.
Sanki bu hayata zaman geçirmek için gelmiştim,
Sanki bu zamanda yok olmayı bekler gibi.
Beynimi belkiler kurcalıyor,
Tırsak düşünceler esir alıyor ruhumu
Taa saç uçlarıma kadar…
Biri dur demeliydi bu haykırışa,
Biri nefes olmalıydı;
O nefes ki baştan aşağı ilacım olmalıydı sevdaya
ve dökülmeliydi yollara.
Her yanım sevdaya bulanmışken
Biri beni alıp çıkartmalıydı kuyudan.
Her Yusuf’a bir Züleyha olmalıydı dünyada
ve imtihan olmalıydı imkansızlıklar
Sevdaya…