“Günlük hayatın saçma sapan hezeyanlarına boyun eğen değerli dakikalarımızı arındırmak.
Egomuzun bize dikte ettiği tüm hırs oyunlarından uzakta durmayı başarmak. Kin, öfke ve nefret taşıyan salkımların yıllar içinde dönüştüğü kesif kokulu şarabın baş döndüren çekiciliğine
kapılmamak. Saf sevgi olmak. Lekesiz. İddiasız. Mis kokan bir parfüm gibi etrafa yayılan hafif
ve görünmez bir öze dönüşmek. Gözle görülemeyen ama varlığı ruhlarımızın en derin kuytularına ışık taşıyan bir öz. Ancak bunu başarabilenler, evrenin sevgiye dönüşmüş tüm özleriyle
iletişim kurabilirdi. Kendi sesimizi hatta çığlığımızı bile duyamayacak kadar sağırken, sevginin
sesini duymak imkânsızdı.” Günlüğü ile vedalaşıp uykuya dalmak istedi. Ama başaramadı.
Prof. Dr. Ömür Ardeniz, tıp fakültesini başarıyla bitirip, kariyerinin zirvesine emin adımlarla yürüyen Dr. Hande aracılığıyla, zamanın olağan akışında yaşamlarımızı sürdürürken; aşk,
sevgi, dostluk kavramları üzerinde düşünmemizi sağlayıp, kendi içsel dünyamıza ışık tutarken,
bir yandan da immün yetmezlik yaşayan bireylerin çektiği sıkıntıları odağına alıyor.