Tevfik Fikret, şiir konusunda özellikle Fransız anlayışına özenmiştir. Fransız şairler gibi aşırı titiz ve şiire yön veren şairlerden biridir. İlk kez 1900’ da Rübab-ı Şikeste adlı eserinde toplumsal sorunları ele almıştır. Ardından da 1911’de Haluk’un Defteri adlı eserinde oğluna ve gelecek yıllardaki  kuşaklara tavsiyeler, öğütler vermiştir. 

Yine aynı yıl içerisinde yazılan Rübab-ın Cevabı adlı şiir kitabında asıl konu halkın ve kendisinin yaşadığı bazı acılardır, bu kitapta yer alan Tarih-i Kadim’e Zeyl adlı şiiriyle kendisini eleştiren Mehmet Akif Ersoy’a yanıt olarak vermiştir. En sade ve akıcı dil kullandığı şiirleri 1914’de yayımlanan Şermin adlı kitabında bulunmaktadır.