Do­ğa­se­ver­ler der­ne­ği­nin dü­zen­le­di­ği doğa ge­zi­si baş­la­mak üze­rey­di. Der­nek baş­ka­nı, ge­zi­nin dü­zen­le­yi­ci­si ve reh­be­ri olan Emin Bey; ayak­la­rın­da uzun konç­lu ayak­ka­bı­la­rı, kah­ve­ren­gi ka­di­fe pan­to­lo­nu, bal rengi yün ka­za­ğı, sır­tın­da çan­ta­sı, omuz­la­rı­na asılı urgan de­me­ti, ba­şın­da­ki yün baş­lı­ğı ve elin­de­ki asaya ben­ze­yen so­pa­sıy­la ge­zi­ye hazır gö­rü­nü­yor­du.

 Yü­rü­yüş emri ver­me­den önce bazı de­ne­tim­ler yap­ma­sı, ka­tı­lan­la­rın adedi, ni­te­lik ve ni­ce­lik­le­ri gibi bazı bil­gi­le­re ulaş­ma­sı, yü­rü­yüş ku­ral­la­rı­nı bil­dir­me­si, en azın­dan ha­tır­lat­ma­sı ge­re­ki­yor­du.

 Bu, yü­rü­yüş­ten önce ya­pıl­ma­sı ge­rek­li iş­ler­den ba­zı­la­rıy­dı. Bun­lar uzun ve yo­ru­cu yü­rü­yüş­ler­den önce ya­pı­lan alı­şıl­mış iş­ler­den­di.

 Henüz tan yeri ağar­ma­mış­tı.

 Güç­lük­le gö­rü­len hilal şek­lin­de­ki ay batı uf­ku­na yak­laş­mış­tı.

 Doğu uf­kun­da gö­rü­len dağ­lar ar­dı­na giz­len­miş hafif bir kı­za­rık­lı yeni bir günü müj­de­li­yor­du. Müj­de­li­yor­du ama yine de or­ta­lık zi­fi­ri ka­ran­lık de­ne­bi­lir­di.