“Karanlığı aydınlatan sadece güneş değil, insanın vicdanıdır.”
Anadolu’nun kalbinde bir köy: Saratlı.
Yer altı dehlizlerinin sessizliğinde saklı, bin yıllık bir inancın, Aleviliğin kadim nefesiyle yoğrulmuş bir yurt.
Bu köyde ışık, sadece kandilden değil; insandan, bilgiden, paylaşmaktan doğar.
Yetim Mehmet’in Köy Enstitüsünden aldığı aydınlık, Saratlı’nın inançla direnen taş duvarlarına, toprak damlarına, yüreklerine dokunur.
Ama bu, sadece bir öğretmenin değil, yüzyıllardır hor görülmüş, yok sayılmış bir halkın, kendi onurunu ve inancını koruma mücadelesidir.
Evliya’nın ayak izleriyle, Yunus’un sözleriyle; Hüseyin Gazi’nin, Rıza Çavuş’un, anaların dualarıyla örülmüş bir destan bu.
Kimi zaman susarak kimi zaman sazla kimi zaman bir çocuğun kalemiyle anlatılan bir direnişin destanı.
“Saratlı Haaa!”
Bir roman değil sadece…
Toprağın altındaki inancın, insanın içindeki ışığın ve “eşitlik, kardeşlik, adalet” diyen bir Anadolu’nun çağrısı.
Bu kitabı okuduktan sonra yalnızca bir köyü değil, bütün bir inancın yüzyıllardır bastırılmış ama asla sönmemiş sesini duyacaksınız.