Ben kendimi hep çok yetenekli bir sanatçı olarak gördüm. Aklıma güzel bir hikâye geldiği zaman tüm dertlerim silinip gidiyor. Şiir yazdığımda nefes alabildiğimi hissediyorum. Resim çizdiğimde veya oyunculuk yaptığımda dünya bana daha anlamlı bir yermiş gibi geliyor. Yaşamak güzelmiş gibi, hayat aslında yaşamaya değermiş gibi... Tam da bir sanatçıda olması gerektiği gibi yani. Ama benim bir sorunum var, ürettiğim hiçbir şeyden memnun olamıyorum. Yazdığım şiirlerin hiçbir tanesi düşüncelerimi tam olarak yansıtmaya yetmiyor. Hikâyelerimi olması gerektiği gibi kurgulayamıyorum. Çizmeye başladığım resimler, bir süre sonra anlamsız bir hâle geliyor. Oyunculuğumu anlatmama gerek yok, zaten çok iyi biliyorsunuz. Bu zamana kadar hep içime sinen bir eser ortaya çıkartarak insanlara sunmayı ve bir sanatçı olduğumu herkese gösterebilmeyi hayal ettim ama hiçbir zaman güzel bir eser üretemedim.