Sen nergisleri severdin, benim gibi…
Ellerinde maviler, koşardın bana
Bak abla, ellerim gökyüzü oldu derdin.
Senin ellerinin maviliğine inat
Benim gözlerim kan kırmızı şimdi
İrin tadında yaşıyorum hayatı, iltihap…
İnsan kaç kere ölür “K”?
Söyle bana kaç kez geçer uçurumların kenarından?
Gittiğin gün kendi kendime bir söz verdim ben
Yaşadığım müddetçe kimse seni unutmayacak
Bir zamanlar
Birlikte yürüdüğümüz yollardan yürüyerek
Hayatına şahit olacaklar
Çığlıklarını duyarak, acını yüreklerinde hissedecekler

Sana söz,
Her zaman dediğim gibi
Abla sözü sana yürek yaram…