*Kararacağını bilse de yanar ya bir kibrit,
Yanıp kül olacağını hesaba katmaz bile.
Uğrunda yandığı şey önemlidir çünkü.
Bu ateşin, onun sonu olduğunun farkındadır.
Bir daha böyle yanamayacağını bilir.
Ama yine de umursamaz ya hani.
Uğruna yanıp kül olduğu şeyin,
Aslında bir hiç olduğunu öğrenir ya.
Ama artık geç olduğunun farkındadır.*