Deliriyor gibi hissetmeye başlamıştı kendini. ‘Benden başka kimse yoktur Barbaros bulvarında, her zamanki gibi ıssızdır,’ diye düşünerek etrafa bakındı. Elli metre ilerisinde bir kız yürüyor ve yağmurla yarışır gibi hızlı bir şekilde şemsiyesini açmaya çalışıyordu. Yağmur neredeyse sağanağa çevirecekti. Adımlarını hızlandırarak kızın yakınına geldi. ‘Kız oldukça güzel, bakımlı ve belli ki kültürlü’ diye düşündü.

Birkaç adım daha attıktan sonra, kızın sol tarafından uzanarak, sağ eliyle tuttuğu şemsiyeyi aldı ve kızın sol kolunu sağ koluna taktı. Şemsiyeyi sağ eliyle tutuyor ve ikisinin de ıslanmamasını sağlıyordu.

Bu arada *Bir kişiye bir şemsiye fazla, ikimiz de yararlanalım,* demişti.