Sahi zihnimizde filizlenen ilk cennet algısı nasıl var olmuştu?
Çektiğin acıların sonunda alman gereken bir ödül olduğunu düşünmenden mi yoksa cennetin doğuştan sana bahşedildiğine inanmandan mı?
Sahi zihnimizde yeşeren ilk cehennem algısı nasıl var olmuştu?
İnsanoğlu tuğlalarını tek tek kendi elleriyle örmüş, şehvetli günahlarla mı sıvamıştı duvarlarını yoksa dışardan bakıldığında günaha davet edecek kadar cazip görünmesinden mi yoldan çıkmıştı?
Cenneti vadeden bir yolun sonu cehenneme çıkabilir miydi?
“Bütün kötü olaylar sıradan bir gün diye başladığımız günlerde gerçekleşmez miydi? Herkes için sıradan başlayan bir cumartesi sabahıydı yaşananlar. Kendi elleriyle yarattıkları cehenneme sürüklendiklerini bilmeden uyandıkları, sıradan bir cumartesiydi.”
