Hayallerle gerçekler arasında, masalın büyüsünü kaybetmiş bir çağda bir adamın içsel firarı…
“Peri Masalı,” Osamu Dazai’nin ironiyle yoğrulmuş iç dünyasında şekillenen, hayal kırıklıklarıyla süslenmiş bir kaçış öyküsü. Başkalarının gözünde sıradan ama kendi içinde dipsiz uçurumlarla dolu bir adamın, hayatla kurmaya çalıştığı tutarsız, kırılgan, yer yer komik bir ilişki…
Dazai, masalların büyülü diliyle değil, hayatın soğuk gerçekliğiyle konuşur bu metinde. Yine de her satırda bir düş kırıntısı gizlidir; okur, anlatıcının savruk cümlelerinde hem kendine güler hem de kendi yarasına dokunur.
İmkânsız beklentilerin ve aşınmış hayallerin ortasında, modern insanın “normal” olma çabasına dokunan bu anlatı, Dazai’ye özgü o keskin samimiyetle örülmüştür.
Bu, mutlu sonla bitmeyen bir peri masalı: Kırılganlığın, kaçışın ve zamanla kaybolan inancın hikâyesi.