Tanrısal bir yanlış anlama, tarihin en tanıdık hikâyesini başlatır: insan olmanın trajedisi. Gözleri zayıflamış yaşlı bir keşiş, uzaklardaki bir adaya ayak basar. Burada karşılaştığı penguenleri insan sanarak vaftiz eder. Cennetteki yüce varlıklar bu karışıklığı tartışadursun, Tanrı son sözü söyler: O halde insan olsunlar.
Böylece başlar insanlık sahnesinin en keskin alegorilerinden biri. Yeni doğmuş bir halkın eline mülkiyet verilir, eşitçe paylaştırılır. Fakat paylaşım savaşları, ihtiras, kavga, adalet arayışı ve iktidar mücadelesi kısa sürede baş gösterir. Hukukun, devletin, dinin, savaşın ve tarihin nasıl inşa edildiğini; ideallerin nasıl yozlaştığını, kuralların nasıl kurbanlara ihtiyaç duyduğunu bu kez penguenlerin gözünden izleriz.
Nobel Edebiyat Ödüllü Anatole France, Penguenler Adası ile insanlık tarihini kıyasıya hicvediyor. Masalsı bir anlatıyla yola çıkıp, siyasetten dine, milliyetçilikten kapitalizme uzanan evrensel bir eleştiri sunuyor. Gerçekten insan olmak, yalnızca şekil değiştirmekle mümkün mü?