*...Birçok geleneksel Kosova (Arnavut) ailesinde, savaşta kocasını kaybetmiş kadınların, hala kocasının ailesiyle yaşadığı görülür. Oysa savaş biteli on küsur yıl olmuştur. Bu kadınların ‘özel’ hayatları yoktur. Yaptıkları her şey, kocasının ailesi tarafından denetlenir. Ya kocasının ailesi sadece onun annesinden oluşuyorsa? O zaman ‘anne’ durumu yönetecek kadar güçlü müdür? Gelinin, kayıp kocasıyla ilgili beklentileri farklı olduğunda, gücü elinde tutmayı nasıl başarabilecektir? Parmak oyunu, Kosova’da güncel olan bir sorunu işliyor: Kaybolmuş insanları. Ama bu kez tamamen farklı ve yeni bir açıdan: Erkeklerin ardından kalan kadınların bakış açısından...*

- Doruntina Başa