Ozan Meftuni, 1956 yılının Nisan ayında Çorum’da dünyaya geldi. Çocukluk yılları, babası Hüseyin Topçu’nun sazından ve kemanından yükselen tınılarla yoğruldu. Küçük yaşlarda, annesinden dinlediği ninniler ve öğretmeni Nefise Kavaklı’nın mandolinle çaldığı ezgiler, onun müziğe olan ilgisini pekiştirdi.  Bağlama çalmayı babasından öğrenen Meftuni, Şekip Şahadoğru, Hüseyin Çırakman, Âşık Borani, Haydar Öztürk ve Selami Saydam gibi birçok halk ozanının bulunduğu sohbet meclislerinde, bu kültürün ruhunu bizzat yaşadı. Zamanın Pir Sultanı unvanı ile gönüllere taht kuran Âşık Mahzuni Şerif’le 1963 yılında tanışma fırsatı buldu. Mahzuni, yalnızca bir usta değil; Meftuni’nin yolunu açan bir rehber oldu. Babasından sonra ilk sahne deneyimini Mahzuni ile birlikte henüz on bir yaşındayken yaşadı
1978 yılının sonlarında, yaşam mücadelesi onu gurbet yollarına düşürdü. Önce Almanya’da kısa bir süre çalıştı, ardından Hollanda’ya yerleşerek yaşamını orada sürdürme kararı aldı. 1982 yılında annesini kaybetti. Bu acı, onun sanatındaki derinliği daha da pekiştirdi. 1983 yılında ilk ve tek kişisel albümünü “Sazımız – Sözümüz” adıyla yayımladı. Bunun yanı sıra, birçok sanatçıyla ortak çalışmalarda yer aldı. Lütfü Gültekin’in "Gül Türküleri" (Kalan, 2003) albümünde ve "Alevilere Kalan II" (Kalan, 2015) derleme albümünde eserleriyle yer aldı.
Ozan Meftuni’nin yaşamı; sadece türkülerin, şiirlerin değil, aynı zamanda derin bir iç kırgınlığın da hikâyesidir. O, şiirle yaşayan bir kalbin, söze küsmüş hâliydi. Çünkü Ozan Meftuni’nin şiirleri, yalnızca bir ozanın kelimeleri değil; bir ömrün tanıklığı, bir suskun çığlığın sesidir.
Ozan Meftuni aldı. 10 Eylül 2024 tarihinde Hakk’a yürüdü. Doğduğu ve özlemle andığı topraklara, Kuşsaray’da sonsuzluğa sırlandı.