“…(Mask) bu bilmediğim bir sanat ve onun tarihini araştıracağım. Ama görüyorum ve hissediyorum ki, bu sanatın restore edilmesi, yeniden doğması ve yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor…”
Jacques Copeau

“… Nötr mask, yüzeysel bir maske değildir, daha içten daha derinden gelir. Nötr maske denizin dibi gibidir: Sessiz...”
Jacques Lecoq

“… çünkü maskelerin var olabilmesi için seyrediliyor olması gerekir.Çünkü maskeler seyircisiz olduklarında kör bir oyuncu gibidirler. Benim için maskenin gücü seyircinin hayal gücündedir.
Bir oyuncu fiziksel olarak iletişim kurmayı nasıl öğrenir? Açıklıkla ve harekette tasarrufla (temiz oynamakla).”
Toby Wilsher
Tiyatro tarihi boyunca maske ve oyuncu arasındaki ilişki her zaman ilgi çekici bulunurken, “Oyuncu mu maskeye dönüşür yoksa maske mi oyuncuya?” sorusu merak konusu olmuştur. Bir aktör maskeyle oynayarak ortaya çıkardığı dönüşümü nasıl açıklayabilir? Bu yaratım, aktörün enerji noktasını nasıl etkiler ve seyirci tarafından nasıl karşılanır? Maske her aktörde canlı bir yaşam formuna dönüşür mü?
Yoksa maskeyi yaşatmak için aktörün uzun bir eğitim ve disiplinden geçmesi mi gerekmektedir? Maske sadece bir eğitim aracı mı yoksa tiyatronun temel taşı mıdır? Bu sorularla, maskenin bir aktör için getirilerini, ona sunduğu sezgi gücünü ve kodlanmış bir gelenekten beslenmesi gibi cevapları aramaktayız….