Bu kitap; iyiliğin, iyi insan olmaya çabalamanın, iyilik yapmanın iyi hissetmenin, iyi hissettirmenin, iyi düşünmenin, iyi davranmanın, bizatihi iyileşmenin, “iyi ki” dedirten güzel şeylerin, iyilerle oturup kalkmanın, iyilik için bir araya gelip dağılmanın, toplamanın, toparlanmanın, iyiliği anlatmanın; sonradan gelenlere aktarmanın, iyiliğe omuz vermenin, iyiyi okuyup yazmanın, dünya döndükçe muzaffer bir iyileştirici güç olduğu inancıyla kaleme alındı. Zor günlerde kendi, sevdikleri, ailesi, çevresi, yakın ya da uzak fark etmeksizin “ötekinin” hayatını kolaylaştırma derdinde olmak isteyenlerin hatırı için bu satırlara ilmek ilmek işlendi. Yarım yüz yıllık ömrümün dününde; sayamayacağım kadar çok hatırlı iz bırakmış iyi insana, bugün hayatıma eklenen ve katkılarıyla yepyeni güzel izler bırakanlara ve yarın benden sonra geleceğine emin olduğum çok daha iyi olacaklara ithâfen yazıldı. En çok da senin için, sizin için, iyilikle dertlenen “herkes” için yazıldı…