“Bir köye giriyorlar. Çocuklar var yolda, konvoyu görünce duruyor oyunları. Tombiş olan bir elinde ekmekle gülümsüyor; Nail de şişmandı çocukken, aynı böyle. Bir daha hiç yiyemeyecek o salçalı ekmekten.”
Bir askerin zihninde geçmiş ve şimdi, ölüm ve yaşam birbirine karışıyor. Kayıp, sadece sevdiklerini değil, çocukluğunu da elinden alıyor. Orada Değildim, yoklukla varlığın ince çizgisinde yürüyen insanın hikâyesi.