Ölüm, başınızı çevirdiğinizde arka masada oturan bir kişidir.

Ölüm, evin bir köşesinde; denize vuran dalgalarda, dış kapının önünde ve baktığınız her yerdedir.

Onu kabullenmek kadere boyun eğmek kadar klasik ama baş kaldıracak kadar asidir.

Ertelemek boşunadır. Direnmek büyük hata.

Perdeler açıldığında cenneti de sunabilir cehennemi de hatırlatır insana.

Görmek istemek cesaret ister, Azrail başroldür bu tiyatro oyununda;

Ölüm bir kitap satırında, ölüm bir vasiyetin arkasında,

Bir hayaletin tamamlayamadığı araftadır, huzur için olan savaşında.