O sen misin ?
Neme gerek yemini bastım:
Vallahi ben değilim Bünyamin!
Sayfaları çevirdim, bir şarkı tutturup :
Enginde Yavaş Yavaş
Günün Minesi Soldu
Sevdiğim bir şarkıdır, o kadar güzel bir şarkıdır ki Bünyaminin bir anlatısına, yazısına, öyküsüne, güzellemesine diyelim, başlık olmuş.
Çok az işe yarayan sağ gözüme yardım eden sol göz ile fazla okuyunca harfler gökyüzüne çıkıp kavga eder oldu, bin hayret bir sayfa, iki sayfa okuyup gidiyorum harika bir öykü, bırakamıyorum, bırakamıyorum. Öykü içinde öykü, candan bir anlatış ve yedi sayfaymış, su gibi içtim, duygulandım.
Sonra sayfaları çevirdim, O sen misin?
Onu ben de merak ediyordum. Sekizinci sayfanın sonuna gelmişim, tam deyimiyle, yutarcasına!
Yine öykü içinde öykü, harika anlatımla
Bunları ve nicelerini yazan, konuşanım mıydı, adı Bünyamin, soyadı Çelebi?
Evet oydu, nasıl mutlandım nasıl anlatayım?
Şimdi nasıl şiddetle kınamayayım, bu güzel marifetini benden yıllarca sakladığı için?
Geçenlerde telefonda sordum Ne yapıyorsun?
Yazıyorum...
Ellerin, yüreğin dert görmesin Bağışlandın...