“İnsanoğlu, hastalıklı doğmuş ve hastalıklı yaşayan bir türdü. Ayrıca insanoğlu, yeryüzünün de hastalığıydı, dünyanın kanseriydi. Doğada insan dışında her şey o kadar gerekli, uyumlu ve birbirlerini en makul biçimde tüketiyorlardı ki… Ama biz, insanoğlu, kötü olan tek tür biziz. Biz, dünyanın kanseriyiz.” İnsanlara saf özgürlük verilse ne olur? Birkaç kritik ve hayati kuralın dışında kuralsızlığın temelde olduğu geçici bir özgürlük alanı… Her şey çok iyi mi olur yoksa aksine insanın içindeki vahşi güdüler mi ortaya çıkar? Kendimizi biraz daha tanımamızı sağlayacak, tabularımıza, özümüze, tutkularımıza, maskelerimize ve gölgemize ışık tutacak ezber bozan bir hikâye…