On yedinci yüzyıl Osmanlı şiirinin özge üsluplu şairi Nef’i (1572 ?-1635), Divan’ları (Türkçe, Farsça), Siham-ı Kaza’sı ve Tuhfetü’l - Uşşak’ı ile bilinir. Nef’î’nin Türk edebiyatında  kaside şairi olarak tanınıp sivrilmesi konusunda bütün kaynaklar birleşir. Nef’î’ye ilişkin monografiler, incelemeler, edebiyat tarihleri ve tezkireler onun özgün bir ses şairi  olduğunu özellikle vurgularlar. Ebüzziya’nın bu monografisinde de Nef’î’nin Osmanlı şiirine getirdiği yeni ses ve taze söylem, kaside ve gazellerindeki deruni ahenk, ezgi ve tını onun en belirleyici özellikleri olarak karşımıza çıkar. Yine aynı biçimde hayatı rintçe kavrayışın getirdiği söyleyiş kudreti, heybetli eda ve şiir musikisi Nef’i’nin diğer üslup özellikleri olarak belirir