Kelam tarihi ve literatüründe, sıklıkla rastlanılan önyargılar ve toptancı yaklaşımların bir örneği olarak, Mutezile`nin bütünüyle kerameti reddet­tiği algısı kısmen yerleşmiş olsa da tarih bunun aksine şahitlik etmekte­dir. Nitekim son dönem Mutezilesi`nde, Mutezilî düşüncenin ana temsil­cisi Behşemiyye`ye rakip olarak ortaya çıkan ve Mutezile içerisinde kalıcı bir parçalanmaya yol açan Hüseyniyye fırkası bu toptancı yak­laşımların geçersizliğini kanıtlamaya yetmektedir. Mutezile içerisinde, özellikle felsefî düşünceye eğilimiyle temayüz eden Hüseyniyye fırkası baskın söylem olan Behşemîdüşünceyi eleştirerek yeni bir söylemin te­mellerini atmıştır. Böylelikle Mutezile içerisinde Behşemiyye`den farklı bir düşünce ortaya çıkmıştır. İşte Hüseyniyye`nin Behşemiyye`den ayrıldığı noktalardan biri de keramet konusudur.

Hüseyniyye kerameti kabul ederek aslî Mutezilî görüşü sarsmış, böylelikle keramet bizzat Mutezilî gelenek içerisinde de tartışılmaya başlanmıştır.