Tarihin şahit olduğu en büyük göçlerden biridir mübadele. Varlığını, kimliğini, geçmişini, köklerini bırakıp, bilinmeyen yere bilinmeyen geleceği yaşamaya gitmek. Aslında olan gitmek değil gelmekti bir bakıma. Çünkü ilk gelinen yere dönülmüştür. O zaman buna göç denilebilir mi? Denilemez ise Ege`nin iki ya­kasında ve adalarda yaşanan bunca acıya ne denmeli o zaman?

Siyasetin ve nihayetinde savaşın neden olduğu bu göçte in­sanlar götürebildiklerinden çok götüremediklerine üzüldüler ve zorlandılar. Kimisi arkadaşını, komşusunu, hatıralarını, alışkanlık­larını ... Kimisi kedisini, çiçeklerini, çeyiz sandığını ... Kimisi de gelecek hayallerini kurduğu aşkını ... Ancak aşk için karşılaştıkla­rı zorlukların nedeninin geldikleri yerdeki inanç ve köken farklılı­ğı olduğunu düşünürlerken vardıkları yerde de aynı şeylerin zorluk nedeni olmasının paradoksunu yaşadılar.

Sonuçta insanlar her türlü zorluğuna rağmen iyi ki aşktan ders almıyorlar ki aşk hep tekerrür edip duruyor.