Ba kete binê Ferze, baskên wê guripîn. Her ku lingên wê jı erdê qut dibin we nahpên xwe di erdê de diçikandin. Li dûrahiya navbera erdê û asiman difikirî, digot û jı xwe dipirsî: `Gelo ez bifirim, li asiman basken min biwestin, ez bıkevim? Ya star, kes nebîne! Hê vê gotina xwe temam nekiribû, du sterk ji asiman qetiyan û şiqitin erdê. Di nava çirkyeke de ji çavan de ji çavan wenda bûn.