Kimse masum değildir. Bir şekilde karanlıkta kalırsın, sorular cevapsız kalır. Beynin durdu sanırsın. Yaşarken öğrenirsin gerçekleri, keşke hiç yaşamasaydım dediğin anıların olur. Dargınlığın, kırılganlığın hepsi seni yaralayan insanlar, onları kafandan atmak istersin durup durup gelir takılır beynine. Silmek istersin, hayatından birçok insanı sen silersin onlar devam eder.

Bir insan bir romandır, hayatı heyecanlı veya sıkıcı, insanı sevdiği insanlar tüketir; en çok onlar yaralar, diğerleri hayatından çıkıp gider. Onlar hep kalır, sen iyice tükenip bitene kadar.

Herkesin akrabalarını seçme şansı olsaydı hayat daha mı güzel olurdu?