"...Annesizlik nasıl bir yoksunluktur? Aklıma sen düştüğünde hep üşüyorum. Çok yorgunum annem. Sadece çiçeklere su veriyorum, seni düşünüyor, seni duyuyor, seni yazıyor ve anlatıyorum..." 

- Hande Çol Koç

"... Annenin ne olduğunu bilmiyorum ki annesizliğin ne olduğunu bileyim. Dört beş yaşlarındayken annesiz büyümüş olmanın verdiği haylazlıkla ettiğim sokak kavgalarında, beni annesine şikâyete giden arkadaşlarım sayesinde hep azar işitirken öğrenmiştim annesizliğin ne olduğunu, benim sığınacak bir annem olmadığından. Daha sonra ilkokulda da yüzüme tokat gibi vurdu annesizlik gerçeği... Okumayı bütün arkadaşlarımdan da erken sökmüş olmama rağmen, kırmızı kurdelemi takacak annem olmadığından, en son kurdelesi takılan öğrenci olduğumda..."

- Ali Çol

"...Sen güzel uyu babaannem. Yanımızda olduğunu biliyor, duyuyor ve yaşıyoruz..."

- Melek Su Çol

"...iyiliğin, güzelliğin, zerafetin, yard ımseverliğin... Ayrılığının üstünden kırk sene geçmesine rağmen, asla unutulmamışsın. "Melek" ismi en çok sana yakışmış ve sende anlam bulmuş..."

- Kerem Çelebi

"...Senin o güzelim yüreğini, yaptıklarını, yazdıklarını dinleyerek büyüyen bir çocuktum ben... Çok isterdim iki kelime de olsa seninle konuşabilmek, seni senden dinlemek... Işıklar içinde uyu benim güzel anneannem."

- Canver Çelebi

"...Babaannem çok iyi bir insandı diye halalarım hep anlatıyor. Onu çok
seviyorum"

- Dilay Çol

"...Rüyama girsin, sesini duyayım diye bazı geceler dua ederim..."

- Elif Çol