Ağustos böceği, şarkı söyleyerek geçirmişti bütün yazı. Kış kapıya dayandığında, kalmamıştı yiyecek tek lokması; ne bir solucan, ne bir sinek… Komşusu karıncanın kapısına giderek

* -Açım!* diye haykırdı. Gelecek mevsime dek hayatta kalabilmek adına biraz tahıl ödünç vermesi için yalvardı.

* - Hayvanlar üzerine yemin ederim, borcumu ağustosa kadar öderim.*