“Zamanın ruhunda gezinen öykülerde insan hallerinin ayrıntılarını yalın bir kurguda sorgularken yoğun bir duyarlılıkla solgun yılların anıları içinden geçiyor”

“O giderken baktım. Hüzne karışmış yüzü sıkıntılıydı. Ama pişman değildim sevdiğimi anlıyordu demek. Bir yabancı ve başka biri gibi küskün baktı bana. Kitaplarını masadan toplarken belki kırıldığımı sanarak üzgündü hoşça kal derken. Haklıydı… onunla bir aşk serüveni yaşamamıştım ki… ben de bir aşk kahramanı değildim. Aşkın gücü vardı elbet, ama yüreği bana ait olmayan birine karşı kullanamazdım. Bu güç içimde kalıp beni boğuyordu.”