Günahkâr, kendini ebedi bir derenin içinde bulur. Orada, kaderiyle mühürlenmiş suskun bir kadınla birlikte, evrenin en anlamsız işine mahkûm edilir. 
Durmaksızın biriken taşları temizlemek.
Bu nafile çaba, varlığı sadece öfkeli bir gurultuyla bilinen kayıtsız tanrıyı, Dbr`i, beslemenin tek yoludur. Döngü kusursuz işlemelidir. Zira umudun öldüğü bu yerde, her an her şeyi yutabilecek olan suyun gazabından başka hiçbir şey yoktur.
Peki, bu ceza, zamanla bir amaca dönüşebilir mi?
Ve en korkuncu, bu mahkûm, zincirlerine âşık olabilir mi?
Kulübe ve Dere, kendi çıkmazını, yine kendi iradesiyle yuvaya dönüştürenlerin hikâyesi.