Osmanlı vakanüvisi İbrahim Peçevi, tarihin sayfalarına Alevileri “Kızılbaş” ve “iç düşman” olarak kaydederken, onların zengin inanç dünyasına derin bir sessizlikle yaklaştı. Bu kitap, Peçevi’nin tek yanlı anlatısını sorgulayarak, susturulan bir geçmişi yeniden görünür kılıyor. Devletin resmî belgeleriyle Alevi-Bektaşi belleğinin taşıyıcısı olan menkıbeler, nefesler ve sözlü gelenekler ilk kez bu çapta yüzleştiriliyor. Yazar, belge ile belleğin, kronik ile cem meydanının izlerini sürerek okuru iktidar ve hafıza ekseninde çok katmanlı bir tarih okumasına davet ediyor.