Bazıları, yaşama şanslı başlar. Başkaları tarafından hazırlanmış ortamlarda, hazıra konarak, mirasını rahat ve keyifle tüketir. Rahat rahat hazırını tüketirken, üretmeyi, mücadele etmeyi unutur. Yaşama sevinci kaybolmaya başlar. Aktivitesi azalmaya, mevcut yaratıcılığı çökmeye başlar. Üretemeyen, çoğaltamayan, gelişemeyen, yaratamayan, edilgen bir birey olarak, ata servetini, mirasını afiyetle bitirip, yoklukla, ağlaşarak hayatını tamamlar.

Bazıları ise, dünyaya şanssız gelir. Zor bir coğrafyada, geçim şartları zor bir ailede hayata başlayarak, kötü kaderin kurbanı olduğu zannedilir. Oysa bu kötü kader aslında o bireyin şansı olabilir. Bu zor hayat, onu mücadeleci, dayanıklı, üretken, analiz-sentez yeteneğini geliştirmiş, cesur, girişken, hayata dair deneyimleri artmış *feleğin çemberinden geçmiş* bir birey yapar. Zaten, üretken, mutlu, topluma yararlı insanlar da böyle yetişiyor.

1956 yılında Artvin-Şavşat-Demirci köyünde doğdu. İlk ve orta Okulu Şavşat’ta Öğretmen okulunu İzmit’te, Eğitim Ön Lisans ve Eğitim Fakültesi Lisansı Eşkirşehir’de bitirdi. Anadolu’nun köy ve kasabalarında ve Almanya Berlin’de 37 yıl öğretmenlik ve yöneticilikten sonra emekli oldu. Halen Kocaeli/Körfez Sürücü kursu Müdürü olarak çalışmaktadır.