Yaşam, uzun bir karabasandan sonraki bir kaç saniyede de başlayıpbitebilir...Neresinin dışarısı neresinin içerisi olduğunu bilemediğimiz zamanlar olur. İki tarafı da kullanılabilen yağmurluklar gibi, bir içeriyi, bir dışarıyı uygun görürüz kendimize.Biriyle yakın, çok yakın omak istersiniz. O kadar ki, bir iken ayrılmış gibisinizdir. Yeniden başlangıç durumuna; insanların, sözlerin, tortuların olmadığı o başlangıç durumuna dönmek istersiniz. Ama artık bir değilsinizdir. Dahası, onun bu başlangıç durumuna dönmek istemediğini fark edersiniz; bir olduğunuz durumu hatırlamıyordur bile. O zaman, ikiliği sona erdirmek için ondan da kurtulmak istersiniz. Doğal diye dayatılan, iki olmaktır. Sizse hep bir olmayı özlersiniz.