Geçmişin bilinmeyen karanlık denilebilecek derinliğine gece işaret eder. Bu yüzden insanlar ikisinden de biraz çekinir, biraz da korkarlar. Dünyanın neden var olduğunu anlamak için geceye bakanlar bundan az çok bir şey anlarlar. Kâinatın sonsuzluğu ve aynı anda geçmişin karanlığı görülebilir. Gözün gecede gördüğü derinlik ve bu derinliğin kendisi olan Allah’ın gönderdiği ışıktır. Bu yüzden gece yapılan işler, tıpkı aynı iş olsa da gündüz yapılandan farklıdır. Yorgunluk gündüzden geceye gelip konaklamıştır. Yorgunluk insanda dünya ile bağlarının kesilmesi ihtiyacı yarattığı için insan yorgun olduğunda Allah’a daha yakındır. İnsanın Allah’a bir katre daha yakınlaşmasında binlerce kilometre yol kat etmekten daha fazla mesafe kat edilir. Kendini olduğundan veya zannettiğinden farklı yerlerde görebilmek imkânı, insanın hayatına sanatla bakabilmesi için büyük bir fırsat verir.