Bana o gün `Kendine iyi bak` demişti. Hafiften başımı salladım yüzüne bakmadan. Hemen yanımdaydı,
eli omzumda. Dönüp sevdiğimi söyleyemedim. Yanımdaydı ama sevdiğimi söyleyemeyecek kadar da uzağımda. Hiçbir şey söylemeden uzaklaştım oradan. Sessizce, içimde fırtınalar koparken bir şey demeden gittim. Ne o durdurdu beni, ne de ben döndüm geriye. Sessizce, tüm acılarımı adımlarıma işleyip uzaklaştım yanından...

Ben o gün kendime iyi bakamadım.

Canımı sensizlikle yaktım.

Kendimden çok yine sana baktım.