Kemençemiz, türkülerimiz işitsel sanatların içindedir. Horanımız ritmik sanatların bir koludur. Güzel sanatlar insanların doğa karşısındaki duygularını, düşüncelerini; renk, çizgi, biçim, ses, söz, ritim gibi öğelerle güzel, etkili biçimde anlatma çabasından doğan içsel bir çalışmadır.

Kemençemin üstüne 1970’lerden günümüze yapılan halkbilim çalışmalarımın bir bölümüdür. Bu çalışmalar 1990’lardan başlayarak gazetelere, dergilere girdi. Bunların çoğu alanında ilk yazılardı. Özgündüler. Kaynak niteliğindeydiler. Kuruluşların, araştırmacıların, yazarların ilgisini çekti. Bu yazılar kaynak alınarak birçok çalışma yapıldı.

Horan sözcüğü üstüne geçmişten günümüze birçok yazı yayımlandı. Horanın çıkışı ile Türkçeliği üstüne birçok görüş ileri sürüldü.  Sözcüğün kökeni, ilk kez bu eserde açıklığa kavuşturuldu.

Kemençede, Horanda Görele merkez alındı. Kemençe, Horan ezgilerinin Görele merkez olmak üzere Görele’den batıya, doğuya, güneye… gidişi  “müzikte etkileşim” yoluyla kanıtlandı.

Bu eser Hayrettin Günay’ın Kemençe, Horan, Görele Türküleri üstüne yazdıklarıdır.