Ormanda yaprak yiyerek hayatını devam ettiren bir tırtıl, artık kelebek olmaya karar vermiş. Bulunduğu bölgeye ağını dokumuş ve bir koza oluşturmuş.

Koza içinde uyumaya ve yavaş yavaş kelebeğe dönüşmeye başlamış. Aradan haftalar geçmiş, koza içinde uyuyan tırtıl gözlerini bir kelebek olarak açmış. Artık kanatları varmış ve istediği her yere uçarak, rahatlıkla ulaşabilirmiş. Merak içinde etrafı dolaşmış; ormandaki ağaçları, nehirleri ve diğer hayvanları görmüş. Kelebeğin yolculuğu, bir çiftliğin bahçesine kadar uzanmış. Çiftlikte, birbirinden güzel çiçekleri görmüş ve hayran kalmış. Bahçede dolaşırken, çiçekler arasındaki en güzel çiçekle karşı karşıya gelmiş. Bahçedeki en güzel çiçek gülmüş. Kelebek ilk görüşte güle aşık olmuş. Gülün kıpkırmızı rengi ve güzel kokusu onu cezbetmiş.