Sevgi bir insanı göklere çıkartıp uyuşturduğu gibi yokluğunda da insanı derbeder eder, çadırı yağmurda delinmiş bir göçebeden farksız kılar insanı. Oysa en masum duygulardan biri değil midir?

Bir annenin çocuğuna duyduğu saf duygudan tutup bir erkeğin veya kadının bir diğer cinse duyduğu şehvetin kaynağı olarak gösterilebilecek sevgi masumluğunu ne aşamada kaybetmişti?

Gözlerinde gördüğüm kişinin gerçekliğini sorguluyorum şimdi, Senin yarattığın bu kişi daha gerçek geliyor bana, Soğuk şehirlerimde yalnız kalmış yabancı, Ne güzel yağmışım şehirlerime, nasıl sahiplenmişsin.