“Herkesin hayali var, benim ise zorunluluklarım. Okunamamış kitaplar, izlenememiş filmler, gidilememiş yollar hatta yaşanamamış bir çocukluğum var. Ya gençliğim? Yıllardır, evet yıllardır savaşıyorum. Doktorların bile cevabını bilmediği, telaffuzu bile zor olan
bir hastalığı taşıyorum vücudumda: sipona serabella.
Yolun başındayken tanıştım bu hastalıkla. Yaşım küçük, yaşadıklarım büyüktü. Artık uzaktan seyrediyorum koşan insanları, düzgünce yürüyenleri, üniversite sıralarındakileri, gezenleri...
Koşmak istiyorum, hayallerime koşmak istiyorum bu gerçeklerden uzaklaşana dek. Gitmek istiyorum özgür olabileceğim bir yere ya da mutluluğun beni bulacağı yere...”

Kaybolan Adımlar, yalnızca bir hastalığın hikayesi değil, aynı zamanda göz ardı edilen bakışların, bastırılan duyguların, kaybolan özgürlüklerin ve tükenmeyen bir direnişin öyküsü…