Bence yaş değil, yaşantılar büyütür insanı.

Ben senin neler çektiğini çok iyi anlayıp, hissedebiliyorum. Son çocuğun doğduğunda evde doğum yaptığını, kocanın erkek çocuk olmasaydı senin üzerine kuma getireceğini, her şeyini biliyorum. Tüm bu acı yaşantılar sonrası, asıl sen benim ablam olursun. Ben senden çok şey öğrendim, en çok da sabrı öğrendim. Şükür etmeyi öğrendim… Orhan evde sürekli senden bahseder, ‘ablam şu ıstırabı çekti, şu olayı yaşadı’ diye…