Kafka...

Kadın olmak zor zanaattir. Prensesler gibi büyütülür, prensimizin öpüp uyandırması için bekleriz. Uyandırmaya bir prens gelmediğini görünce de kendi gücümüzü fark eder tek başımıza uyanır hatta  Ejderha ile savaşır, uzak uzak Mutlu diyarı arar, sonra uzak kelimesinde takılı kalırız. O iç dünyamızda hep sevgi, aşk ve saygıyı bekler ama bunların birinin dahi olmadığı sokaklarda gezeriz. Yuva kurmak ister, yalnızlar adasında ineriz.

Kadın dediğin, hürmet beklerken yüreğindeki yaraları sarar, üstüne sevdiklerinin yaralarını kapatmaya çalışır. Kadın, erkekten daha güçlü ama sevgide bir o kadar çaresizdir. Seven kadın, dünyayı yakabilecek kadar cesarete sahipken Erkeğin sessizliği karşısında çaresiz kalandır.

Kadın: Anne, aşçı, eş, iş kadını hatta Allah` (c.c) tarafından dünyayı yönetebilecek güç ile donatılmıştır. Peki iş mutlu olmaya gelince, kadın nerede? Karanlık ve çıkmaz sokağa girdiyseniz, Karanliktan Kurtulma Zamanina Hoş Geldİnİz.

Mutluluklar...