Küçük arkadaşımın arabaya binmesine yardım ettim. Musa emmiyle sarılıp, sarmaşıp vedalaştıktan sonra yola çıkmak üzere arabaya bindim.
    -Allah’a ısmarladık Musa emmi diye bağırdım.
    -Güle güle beyim, güle güle. Allah’a emanet olun, yolunuz açık olsun. Küheylanın sırtına dizginleri hafifçe vurarak bağırdım.
    -Hadi oğlum Küheylân, bizi şehre götür bakalım.
    Yaşlı aygır arabayı ustalıkla çevirdikten sonra, toprak yolda ilerlemeye başladı. Musa emmi arkada ellerini sallıyor ve bağırıyordu.
    -Aman beyim! Buncağızların ağızları var da dilleri yoktur. Buncağızların vebali büyüktür. Cahilliğime bağışla, sen benden daha iyi bilirsin……